De Vensterbank programmeert t/m 5 februari 2017 twee tekeningen van beeldend kunstenaar Marjolijn van den Assem (1947, dagelijks te bezichtigen op de stoep van Bergstraat 32. Het is woest werk, intensief en expressief. De energie, inzet en overgave spat er vanaf. De twee tekeningen passen precies in de omlijsting van de vensters, lijken er voor te zijn gemaakt, maar zijn afkomstig uit een recente serie werken, getiteld ‘brevis libellus’.

Marjolijn van den Assem is een serial artist. Zij maakt graag tekeningen in serie, een eindeloos beeldverhaal waarmee ze de levensstroom probeert te betrappen en vast te leggen. Haar thema’s ontleedt ze aan de filosofie, aan literatuur, aan de natuur, aan haar reizen. Met haar werk probeert ze grip te krijgen op het leven, al weet ze dat dat onmogelijk is. Zelf zegt ze over haar series: „ Het zijn geen variaties. Ik probeer het steeds dichter te benaderen, de waarheid – die niet bestaat”.

Het linkervenster bevat de door Marjolijn van den Assem  “overgeschreven” brief van Hölderlin, filosoof uit de 18e eeuw. Een romantisch dichter ook. Hij schreef :
” Mijn beste…Schrijf me toch snel…De ziel die heerst onder vrienden, het ontstaan van gedachten in gesprek en brief , zijn voor kunstenaars onontbeerlijk.”
Van den Assem heeft deze woorden bijna vierhonderd maal overgeschreven, gekrast, vergroot, uitgeknipt. Obsessief. Gepassioneerd. Zijzelf zegt daarover:
“Door het honderden keren bedachtzaam en met kroontjespen overschrijven van dezelfde brief, tast ik beweegredenen af, schrijf ik met de schrijver.”

Marjolijn van den Assem herkent de gretigheid in de poging van Hölderlin om met woorden het leven te beheersen; een bij voorbaat kansloze onderneming, maar tóch ondernomen.
Diezelfde aantrekkingskracht heeft ook de filosoof Nietzsche op haar. De filosoof uit de 19e eeuw, ‘de filosoof met de hamer’ genoemd.  Sinds zij 35 jaar geleden ‘Ecce Homo’ van deze filosoof las, is zij verslingerd aan deze denker, vanwege zijn drift, zijn moed en  twijfel.
In het rechtervenster van De Vensterbank is een uitspatting van oost indische inkt en grafietstift te zien, een illusie van een landschap. Ook zonder enige kennis van Nietzsche kan de passant van de Vensterbank dwalen in dit driftig landschap van beelden en woorden.

Zie ook Marjolijn van den Assem – kunstenaar

Zie ook Het atelier van Marjolijn van den Assem